Dimitri
Verhulst
Jaar uitgave:
|
2006
|
Uitgeverij:
|
Contact
|
Plaats:
|
Amsterdam
|
Genre:
|
autobiografisch
proza, psychologische roman, sociale roman
|
Thema’s:
|
alcoholisme,
armoede, familie, humor, jeugdervaringen, vader-zoonrelatie,…
|
Inhoud
De
jonge Dimitri woont met zijn vader, Pie, nonkels Potrel, Herman en Zwaren, en
oma onder één dak. Ze wonen in een het fictie dorpje Reetveerdegem, gelegen in
Vlaams-Brabant. Al van jongs af aan leren ze Dimitri bier drinken. Drinken zit
namelijk in de familie. Ze doen bijna niets anders. Als Dimitri zijn nonkels en
vaders niet thuis zijn, kan je ze hoogst waarschijnlijk vinden in een van hun
kroegen. Heel soms moeten ze wel eens werken om wat geld te verdienen. Geen geld
betekent immers, geen bier. Grotendeels brengt hij dus zijn jeugd door tussen mannen
die maar 2 dingen kennen, bier en vrouwen.
Mening
Doorheen
het boek zien we Dimitri opgroeien van een 13 jarige jongen tot een 40 jaar
oude man. In deze periode maakt hij veel mee en wij krijgen de kans hierbij te
zijn. Hij geeft ons een kijk in zijn leven. Het boek is een samenbundeling van
12 verhalen. De een al wat sensationeler dan de ander, maar allemaal goed. Of
ze werkelijk zijn gebeurt, weet ik niet zeker.
In
het begin zag ik er wat tegenop. Ik had geen zin om een boek te lezen met op de
kaft naakte mannen op een fiets. Het sprak mij ook helemaal niet aan. Ik dacht
eerst dat het een oppervlakkig boek was over bier en vrouwen. Het begin las ook
moeilijk. De plotse sprongen in de tijd vond ik eerst niet zo duidelijk. Maar
toen ik voort las, was ik vertrokken. Stoppen was geen optie meer. De verhalen
waren vaak triest en zielig en toch kon Dimitri Verhulst hier nog humor in verwerken.
Hierdoor je kon lachen om de meest meelijwekkende situaties. Het woordgebruik is
eveneens goed. Hij kan iets zeer onnozel prachtig verwoorden. De volgende
beschrijving vind ik een van de betere.
"Bij
het doorkruisen van alle door de zon in slaap gesuste, roze en dromerige
steden, dwars door de Vendése velden, helemaal langs de Loire, die langzaam en
stil stroomt, gaan deze mannen en vrouwen het vocht door hun kelen laten
vlieden, uitzinnig onvermoeibaar, en ze zullen op hun weg allerlei vlagen van
bewusteloosheid en braakneigingen tegenkomen die ze van zich af moeten
schudden, hoofdpijnen en diarree doorstaan, ze zullen nieuwe krachten opdoen en
de ambitie wekken om iets te zijn, al is het alleen door de kracht van een
sterke maag, door de goede werking van de lever, wat toch meer waard is dan
helemaal niets te zijn." (blz.
59)
‘De
helaasheid der dingen’ is een genre apart, maar een aanrader. Even doorzetten
in het begin en dan ben je vertrokken. Het is een prachtig boek dat zijn
prijzen zeker heeft verdiend.
· De Gouden Bladwijzer (Humo)
· De Inktaap 2008
· Een nominatie voor de AKO literatuurprijs
(Bron: http://www.boek.be/boek/de-helaasheid-der-dingen )
In
2008 is ‘De helaasheid der dingen’ ook verfilmd. Dit is zeker ook een aanrader
voor zij die niet graag lezen. Ik verkies wel nog altijd het boek. Wees vrij om
jullie mening te geven.
Ooit (2003?) zat bij humo een gouden bladwijzer / boekenlegger.
BeantwoordenVerwijderenHierop stond een goudkleurige afbeelding van een dame die op het water (in bad?) een boek las.
Ik ben hier heel hard naar op zoek.
Heeft iemand die liggen? of een scan ervan?
hopend op reactie...