Hans Andreus
Mijn eerste gedichtanalyse zal ik maken over het gedicht "Je bent zo" van Hans Andreus.
Ik heb gekozen voor dit gedicht omdat het in mijn huis ophangt. Elke dag lees ik het en ik ken het dus ondertussen ook door en door.
Ik weet nog dat ik het maar een 'dom' gedicht vond toen ik het voor het eerst las, maar toch bleef ik het lezen en dan begon ik de boodschap erachter te begrijpen. Nu vind ik het eigenlijk een heel mooi gedicht.
Je bent zo
mooi
anders
dan ik,
natuurlijk
niet meer of
minder
maar
zo mooi
anders,
ik zou je
nooit
anders dan
anders willen.
Ik vind zelf dat deze afbeelding perfect weergeeft wat er in het gedicht staat. Deze twee dieren, een hertje en een katje geven elkaar liefde, maar zijn helemaal verschillend.
De thema's, liefde en anders zijn, staan centraal in dit gedicht en worden dus goed weergegeven in deze foto.
In dit korte gedicht komt het woord "anders" zeer vaak terug. Hiermee wil de auteur volgens mij benadrukken dat iedereen anders is en dat deze verschillen jou uniek maken. Iedereen is dus uniek.
Er staat ook dat de persoon mooi is en dat hij of zij zo moet blijven. Je bent dus perfect omdat je jezelf bent en je zou jezelf dus ook moeten blijven.
De persoon die dit vertelt, zegt dat hij of zij houdt van iemand omdat hij of zij juist zo anders is en dat hij of zij nooit mag veranderen.
Zoals ik al zei, schrijft de auteur in een ik-perspectief. Hij spreekt de lezer of een bepaald persoon (je) aan.
Hij vertelt hoe hij zich voelt. Hij voelt zich namelijk verliefd. Het is dus een eigen ervaring, maar volgens mij staat dit gevoel ook los van de tijd. Liefde is immers van alle tijden en iedereen maakt dit wel eens mee. Hij beschrijft dus ook een zeer herkenbaar gevoel.
Er is geen eindrijm, maar wel een alliteratie namelijk, "meer of minder maar, zo mooi".
Ook heb je dan weer het terugkeren van het woord "anders". Dit betekent dat het dus een zeer belangrijk woord is en dat de auteur hier veel nadruk op wil leggen.
En ook door de woorden; "mooi, anders en nooit" alleen op één vers te zetten, versterkt hij deze woorden waardoor ze belangrijker worden.
Ten slotte bekijk ik de titel.
"Je bent zo" was, voor je het gedicht las, een zeer onduidelijke titel. Het gedicht kon over veel gaan. Het kon bijvoorbeeld ook over haat gaan of gewoon een beschrijving van iemand zijn karakter zijn. Pas na het lezen begrijp je het al beter. "Je bent zo" staat naar mijn mening voor het feit dat iedereen anders is en dus uniek. En het gedicht is ook een uiting van liefde.
Het is een kort gedicht, maar het heeft zoveel betekenis en dit maakt het ook zo mooi. Ik heb het al honderden keren gelezen en het blijft mij maar aanspreken. Daarom is het voor mij een prachtig gedicht.
Ik vind dit pure liefde in woorden neergeschreven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten